نکات کاربردی و بالینی داروی بیلاستین (Bilastine)

 اشکال دارویی موجود در ایران: قرص خط‌دار ۲۰ میلی‌گرم

دسته دارویی: آنتی هیستامین نسل دو (Histamine H1 Antagonist)

 

 

 

 

 

 

۱) دوز استاندارد در بزرگسالان: • رینیت آلرژیک: ۲۰ میلی‌گرم روزانه (حداکثر دوز روزانه: ۲۰ میلی‌گرم) • کهیر مزمن: ۲۰ میلی‌گرم روزانه و در صورت عدم پاسخ می‌توان تا ۴۰ و سپس ۸۰ میلی‌گرم روزانه (با فاصله‌های دو هفته‌ای) افزایش داد.

۲) نکته مهم درباره افزایش دوز در کهیر: افزایش دوز بیلاستین به عنوان second-line therapy نسبت به تغییر دارو اولویت دارد.

۳) عدم نیاز به تعدیل دوز در نارسایی کلیوی و کبدی: حتی در بیماران CKD هم دوز ثابت می‌ماند. در بزرگسالان و کودکان ۴ سال و بالاتر که وزن ۱۶ کیلوگرم یا بالاتر دارند نیاز به تنظیم دوز ندارد.

۴) مصرف با معده خالی: غذا ۳۳٪ و آبمیوه و گریپ‌فروت ۳۰٪ جذب دارو را کم می‌کند. جهت کاهش تداخل بهتر است ۱ ساعت قبل یا ۲ ساعت بعد از غذا یا آبمیوه مصرف شود.

۵) موارد منع مصرف: در بیماران با سابقه QT prolongation، تاکی کاردی بطنی پلی مورفیک (Torsades de pointes) و آریتمی منع مصرف دارد.

۶) تداخل مهم با مهارکننده‌های P-glycoprotein (مانند کتوکونازول و آمیودارون): چون بیلاستین سوبسترای اصلی P-gp است، مهارکننده‌های قوی باعث افزایش سطح سرمی بیلاستین می‌شوند. در افراد با نارسایی کلیوی متوسط تا شدید که داروهای مهارکننده‌های P-gp دریافت می‌کنند، مصرف بیلاستین ممنوع است.

۷) این دارو شروع اثر سریعی دارد و حدود ۱ ساعت پس از مصرف اثر دارو شروع می‌شود.

۸) طول اثر طولانی: بیلاستین با طول اثر ۲۶ ساعت مناسب برای مصرف یک بار در روز است.

۹) خواب‌آلودگی کمتر: در اکثر بیماران خواب آور نیست، اما ۴٪ خواب‌آلودگی گزارش شده است.

۱۰) دفع: ۶۷٪ از راه مدفوع و ۲۸٪ از راه ادرار به صورت داروی تغییرنیافته دفع می‌شود. بنابراین داروهای متابولیزه‌شونده توسط CYP تداخل خاصی ندارند.

۱۱) دوزینگ در اطفال: رینیت آلرژیک و کهیر مزمن: کودکان ۴ تا ۱۱ سال (با وزن بالای ۱۶ کیلوگرم): روزانه ۱۰ میلی‌گرم کودکان ۱۲ سال و بالاتر: روزانه ۲۰ میلی‌گرم

۱۴) مصرف در بارداری و شیردهی: داده‌های مرتبط محدود است؛ ولی در صورت نیاز، آنتی‌هیستامین‌های دیگر (مثل لوراتادین یا ستیریزین) ارجحیت دارند.