هر آنچه باید در خصوص رژ لب بدانیم
رژ لب یکی از پرمصرف ترین و قدیمی ترین محصولات آرایشی است.
رژ لب
رژ لب ها در دو دسته کلی جامد، مایع دسته بندی می شوند. معمولا ساختار اولیه رژ لبها در میان برندهای مختلف یکسان است و فقط ممکن است در چند مورد محدود با هم تفاوت داشته باشند.
مواد و فرمولاسیون انواع رژ لب :
وکس: وکس (Wax) ماده تشکیلدهنده اصلی و پایه همه رژ لبها است. از جمله وکسهایی که در ساخت این ماده آرایشی استفاده میشود، میتوان به موم زنبور عسل، کندلیا و موم کارنوبا اشاره کرد. هر چقدر میزان موم کارنابا در رژ لب بیشتر باشد قیمت آن هم گرانتر می شود .
روغن: از جمله رایجترین روغنهایی که در فرمولاسیون رژ مورد استفاده قرار میگیرد میتوان به روغنهای گیاهی، روغن کرچک، روغن لانولین و یا حتی کره کاکائو اشاره کرد.
روغن ها و موم هاحدود ۶۰ % از رژ لب ها را تشکیل می دهند و عنصرهای اصلی ساخت رژ لب ها هستند .
الکل ها: از الکل برای حل نمودن روغن ها و موم ها استفاده می شود .
رنگدانه ها: همانطور که شاهد هستید رژ لب ها رنگ های مختلفی دارند که برای این رنگ های گوناگون از ماده های صنعتی و یا گیاهی استفاده می گردد .
مواد نگهدارنده و آنتیاکسیدانها: رژ لب محصولی نیست که بتوان برای مدت زمان بسیار طولانی از آن استفاده کرد. این محصولات حاوی ترکیباتی هستند که با گذشت زمان تجزیه میشوند، در این میان وجود مواد اولیهای مثل نگهدارندهها و آنتیاکسیدانها میتوانند نقش مهمی در طولانی شدن عمر رژ لب ایفا کنند. یکی از روشهای مفید برای افزایش عمر رژ لب، سرد نگه داشتن آن است، شما میتواند این محصولات را در یخچال نگهداری کنید.
عطر و اسانس: روغنها، وکس، رنگدانهها و سایر موادی که در رژ لب وجود دارند، بوی خود را منتشر میکنند که خیلی دلنشین نیست، به همین خاطر معمولا در ساختار رژ لب از رایحه و اسانسهای مختلفی استفاده میشود تا احساس بهتری به مصرفکننده دست بدهد.
علاوه بر موارد فوق که ذکر شد می توان در فرمول رژ لب ها از سایر ماده های دیگر مانند بابونه ، ویتامین E ، روغن جوجوبا، روغن آفتابگردان و یا رنگدانه های طبیعی مانند چغندر ، زرد چوبه و … استفاده شود .
رژ لب های مرغوب در صورت داشتن روغن کافی در برابر آب مقاوم هستند و به دلیل جذب قوی رنگدانه ها به سختی با آب پاک می شوند.
وجود ترکیباتی مانند میکا و سیلیکا باعث براق شدن رژلب علی الخصوص رژلب های مایع می باشد ، در رژلب های مات و خشک از موم و روغن کمتری استفاده میشود به همین دلیل کمرنگ تر و درخشش کمتری دارند.
ترکیبات مضر در رژ لب:
- سرب: بسیاری از برندهای تولیدکننده رژ لب از سرب بهصورت غیرمستقیم در مواد تشکیلدهنده خود استفاده میکنند. سرب در آب، غذا یا حتی لوازم آرایشی به مقدار خیلی کمی وجود دارد و این مقدار تهدیدی برای سلامتی انسان بهشمار نمیرود، زیرا بدن در برابر این ماده سمی مقابله میکند و اگر مقدار آن کم باشد، آن را خنثی خواهد کرد. ماجرا زمانی خطرناک میشود که بدن در معرض سرب بیشازحد قرار بگیرد. زمانیکه از رژ لب استفاده میکنید، سرب موجود در آن از طریق پوست و بلع جذب بدن میشود. اگر مقدار سرب محصول آرایشی زیاد باشد، اثرات جبرانناپذیری روی سلامتی انسان دارد. سازمان FDA پس از بررسی میزان سرب در صدها محصول آرایشی عددی را بهعنوان حداکثر سطح سرب PPM10 مشخص کرد. طبق بررسیهای صورتگرفته این مقدار خطری روی سلامتی انسان ندارد.
اگر هنگام خرید رژ لب، روی برچسب محصول به دنبال اسم سرب هستید، سخت در اشتباهید. سرب مادهای نیست که مستقیما بهعنوان ماده اولیه به محصولات آرایشی اضافه شود، این عنصر در رنگهای طبیعی وجود دارد که در لوازم آرایشی مورد استفاده قرار میگیرند، برخی از رنگها حاوی مقادیر کمی سرب هستند. حذف رنگها برای تولید محصولات آرایشی امکانپذیر نیست، به همین خاطر شرکتهای تولیدکننده محصولات آرایشی فقط میتوانند از رنگهای مورد تایید سازمان FDA با دوز تعیینشده استفاده کنند. با اینکه محدودیت سازمان روی مقدار سرب، حداکثر 10 PPM است، اما اکثر رژ لبها حاوی میزان کمتری هستند.
- رنگدانههای مضر: برخی از رنگدانهها از قطران زغال سنگ استخراج میشود که ترکیبی بسیار سمی است. رنگدانههای مضر منجر به مشکلاتی مثل حالت تهوع، سردرد، التهاب و سوزش پوست و… میشود. علاوهبراین رنگ کارمین هم در برخی موارد موجب بروز التهابات پوستی میشود.
روش صحیح استفاده از رژ لب به صورت مرحله به مرحله:
- لایه برداری و آبرسانی لب: گاهی لبهای شما به خاطر خشکی، پوستهپوسته میشوند و سطح یکدستی ندارند. برای اینکه رژ به خوبی روی لب پخش شود، بهتر است ابتدا لبها را آماده کنید. برای کافی است با استفاده از یک دستمال مرطوب یا اسکراب لب، آن را لایهبرداری کنید تا سلولهای مرده پوست پاکسازی شوند و پوست حالت یکنواختی به خود بگیرد. پس از لایهبرداری بهتر است کمی از آبرسان استفاده کنید و بعد به سراغ مرحله بعدی بروید.
- آمادهسازی پایه رژ: رنگ لبها را با کانسیلر یکدست کنید. این کار مانند پرایمر در آرایش عمل کرده و هر ترک و ناهمواری روی لب را از بین میبرد.
- خط لب: این کار موجب فرم دهی به لب و ماندگاری بیشتر رژ خواهد شد.
- رژ لب
- پخش کردن رنگ روی لب
- در صورت نیاز استفاده از براق کننده های لب
بهترین روش برای پاک کردن رژ لب
- میسلار واتر: میسلار واتر نوعی محصول مراقبت از پوست متشکل از آب تصفیهشده، مواد مرطوبکننده و سورفکتانتهای ملایم است که مولکولهای چربی و آلودگیهای پوست را جذب و پاک میکند.شما میتوانید از میسلار واتر به عنوان پاککننده ملایم آرایش لب، صورت و چشم استفاده کنید. میسلار واتر نیازی به آبکشی ندارد و فقط کافی است با پد آغشته به میسلار واتر صورتتان را پاک کنید.
- پاککنندههای روغنی: پاککنندههای روغنی از چربیهای سبک و طبیعی مثل روغن جوجوبا، روفن نارگیل، روغن زیتون و… تهیه میشوند. این نوع پاککنندهها عموما حاوی مواد مغذی هستند و آلودگی و آرایش را از روی لب و صورت پاک میکنند.
- وازلین: وازلین یکی از محصولات بهداشتی بر پایه روغن است که به راحتی با آن میتوانید رژ لب خود را پاک کنید.
تاریخ مصرف رژ لب چقدر است؟
با توجه به اینکه لوازم آرایشی در تماس مستقیم با پوست هستند، مهم است که حواسمان به تاریخ انقضای این محصولات باشد. رژ لب و براقکنندهها مملو از مواد نگهدارنده مختلف مثل پارابن، چربیهای طبیعی و ویتامینهای مختلف هستند، این ترکیبات بهطور طبیعی پس از یک سال شروع به تجزیه شدن میکنند. به طور معمول عمر مفید و ماندگاری رژ لب از زمانیکه بستهبندی آن باز میشود بین 12 تا 18 ماه است.
علائم رژ تاریخ انقضا گذشته
- زمان ماندگاری: حداکثر ماندگاری رژ لبها دو سال است
- بوی عجیب: رژ لبها معمولا عطر خوبی دارند، بوی عجیب و زننده به احتمال زیاد نشانه ی منقضی شدن فرآورده است.
- قطرات رطوبت: اگر به نظر میرسد که رژ لبتان عرق کرده و قطرات ریز رطوبت روی آن دیده میشود، مطمئن باشید که تاریخ مصرف رژ لب گذشته است. این علامت معمولا زمانی ایجاد میشود که مواد تشکیلدهنده رژ تجزیه شوند.
- تست روی دست: اگر رژ لب به آرامی روی پوست نلغزد و یا پوششدهی کدر، بافت خیس، ماسهای و یا تودهای داشته باشد، یعنی رژ لب شما خراب شده است.
- ظاهر کپکزده: لکههای کپک روی رژ لب، بارزترین نشانه تاریخ مصرف آن است.
فرمول رژ لب
اجزای جامد / وکسها:
اجزای جامد با انجماد ماتریس مایع مسئول ساختار نهایی محصول هستند.
(الف) مومهای هیدروکربن: موم زنبورهای سفید
(ب) مومهای معدنی: موم اوزوکریت
ج) مومهای سخت: کارناوباوکس، موم کاندلیلا، پارافین جامد
(د) میکرو کریستالین سلولز
اجزای مایع:
روغنهای معدنی، روغن های گیاهی، روغن کرچک، بوتیل استئارات،
گلیکولها، آب، مایعات سیلیسیم، ایزوپروپیل میریستات
مواد نرمکننده:
لانولین آنهیدروز، لسیتین سویا،
رنگها:
رنگ کارمین، رنگ کارموزین
رنگدانههای مرواریدی: بلورهای گوانین، بیسموت اکسی کلراید
مواد مات کننده: تیتانیوم دی اکسید
اسانس و عطرها: روغن گل رز، دارچین، روغن اسطوخودوس و غیره
عوامل متفرقه:
(الف) مواد نگهدارنده: پارابنها شامل متیل پارابن، پروپیل پارابن و اتیل پارابن
(ب) آنتیاکسیدانها: BHA ،BHT، توکوفرول و غیره
ج) عوامل طعمدهنده: دارچین، روغن نعناع و غیره
1. اجزای جامد / واکسها
اجزای جامد فرمولاسیون بیشتر مومهای طبیعی هستند که میتوانند به صورت زیر دستهبندی شوند:
(الف) مومهای هیدروکربن:
موارد استفاده:
- این یک پایه مهم تشکیل می دهد و به طور گسترده ای برای به دام انداختن روغن کرچک استفاده میشود.
- خاصیت پلاستیکی خوبی دارد و در صورت گرم شدن به راحتی تغییر شکل می یابد.
- به عنوان یک ماده سفتکننده سنتی برای رژ لبها استفاده میشود.
- پایه خوبی در فرمولاسیون محصولات تولیدی تشکیل میدهد.
مزایا:
- با مواد معدنی گیاهی و موم حیوانات سازگار است.
- میتوان آن را به فرم مورد نیاز قالب در آورد.
عیب: وقتی با غلظت بیش از 20٪ استفاده شود، روی سطح لبها حالت کدر ایجاد میکند. این ماده معمولاً همراه با مومهای دیگر مانند موم اوزوکریت و موم کارناوبا مخلوط میشود.
(ب) مومهای معدنی
معروف نیستند و با مومهای ریز بلورین جایگزین شدهاند اما همچنان با همان نامها استفاده میشوند. این مومها شامل:
(i) موم اوزوکریت:
موارد استفاده:
- به منظور افزایش نقطه ذوب پایه استفاده میشود.
- همچنین در پیشبرد فرمولاسیون یک ژل واکس بلوری ظریف کارآمد است و بنابراین حداکثر احتباس ماتریس روغن را تضمین میکند.
- به راحتی میتواند به شکلهای مورد نیاز تبدیل شود.
مزیت: به راحتی در دسترس است.
عیب: ممکن است مورد تقلب واقع شود.
(ii) موم سرسین:
موارد استفاده:
- از آن به عنوان عوامل سفتکننده برای ایجاد استحکام محصول نهایی استفاده میشود.
- برای افزایش نقطه ذوب پایه استفاده میشود.
ج) مومهای سخت: این واکسها عمدتا عامل شکل و سختی رژلبها هستند. آنها شامل واکسهای زیر هستند:
موم کاندلیلا:
موارد استفاده: برای افزایش سختی و نقطه ذوب محصول به تنهایی یا در ترکیب با موم کارنوبا استفاده میشود.
موم کارناوبا:
فرمهای موجود: در سه رنگ زرد، خاکستری و قهوهای موجود است. به صورت سخت و نرم وجود دارد.
موارد استفاده:
- برای تأمین سفتی چوب استفاده میشود.
- به منظور اطمینان از نقاط ذوب زیاد، در نسبت متوسط استفاده میشود.
- با کوچک کردن چوب از سطح قالب، به قالب کمک میکند تا به راحتی از بین برود.
عیب: با سایر مومها قابل اختلاط نیست و به دلیل نقطه ذوب بالای آن به عنوان یک فاز جامد جداگانه باقی میماند.
پارافین سخت:
موارد استفاده:
- برای بهبود براقیت محصولات نهایی، گاهاً به مقدار کم استفاده میشود.
- سفتی محصول را ایجاد میکند.
عیب: حلالیت کمی در روغن کرچک دارد و از این رو حل نمیشود و ممکن است ظاهری چرب ایجاد کند.
د) میکروکریستالین سلولز
موارد استفاده:
آنها به حفظ ساختار بلوری رژ لب کمک میکنند و از این رو ممکن است از تعریق جلوگیری کنند.
عیب: آنها دارای حلالیت کم در روغن کرچک هستند.
اجزای مایع:
اجزای مایع بیشتر توسط روغنهایی مانند روغن معدنی، روغن نباتی، روغن کرچک، الکل و غیره تشکیل میشوند. خواص روغنها باید به شرح زیر باشد:
(i) برای حل کلیه اسیدها باید خواص انحلال خوبی داشته باشد.
(ii) باید دارای محدوده ویسکوزیته مطلوب باشد.
(iii) باید بیرنگ، بدون بو و بیمزه باشد.
(iv) باید غیر سمی و تحریککننده باشد.
(v) باید به راحتی سازگار و پایدار باشد.
معمولاً اجزای مایع مورد استفاده به شرح زیر است:
(الف) روغنهای معدنی:
(i) آنها از ترکیبی از هیدروکربنهای به دست آمده از منبع نفت تشکیل شدهاند.
(ii) ممکن است به عنوان روغن معدنی سبک یا روغن معدنی سنگین مفید باشند.
(iii) آنها بیشتر به منظور خاصیت حلال بودن به منظور جلا دادن به محصول استفاده میشوند.
(iv) آنها در غلظتهای کمتر از 5٪ استفاده میشوند و شکننده نیستند.
(ب) روغنهای گیاهی:
روغنهای گیاهی مورد استفاده ممکن است روغن کنجد و روغن زیتون باشد. روغنهای گیاهی حلالیت کمی در برابر رنگآمیزی رنگها ایجاد میکنند و بنابراین کمتر مورد استفاده قرار می گیرند.
(پ) روغن کرچک:
این یک پایه با ارزشترین رژ لب را تشکیل میدهد. ممکن است در غلظت 40 – 50٪ کل فرمولاسیون استفاده شود. ویسکوزیته بالا و قدرت انحلال خوبی دارد. دارای ثبات در برابر اکسیداسیون است. به طور گستردهای با سایر مواد سازگار است. گرانروی زیاد ممکن است از آغشته شدن رژ لب جلوگیری کند.
(ت) استئاراتهای بوتیل:
آنها برای پراکندگی رنگ مفید هستند، گرچه حلالیت کمتری دارند. آنها میتوانند رنگدانههای رنگی را به راحتی خیس کنند. فاقد بو و عاری از خشکی هستند.
(ث) پروپیلن گلیکول:
غیر سمی است و طعم شیرینی دارد. خاصیت خیسکنندگی خوبی نسبت به لکههای رنگی زیاد دارد. این ماده همیشه در ترکیب با سایر استرهای پروپیلن گلیکول استفاده میشود.
(ج) آب:
این به عنوان حلال استفاده نمیشود اما ممکن است در مقادیر کم برای حل شدن رنگ استفاده شود.
(چ) سیالات سیلیکون:
این ماده بیشتر برای کمک به آزاد سازی قالب و جلوگیری از مالیدن موم استفاده میشود. در مقادیر جزئی استفاده میشود.
(ح) ایزوپروپیل میریستات (IPM):
این ماده در غلظت 2.3٪ برای افزایش براقیت لب استفاده میشود. این ماده به عنوان یک حلال مشترک همراه با روغن معدنی عمل میکند و به افزایش براقیت لب کمک میکند.
عوامل نرمکننده:
از آنها برای افزایش قابلیت پخش شدن با نرم کردن رژ لب استفاده میشود. این عوامل شامل:
(الف) لانولین بیآب: همچنین به عنوان چربی پشم یا موم پشم نیز شناخته میشود. برای غلظت، نرمی، نرمکنندگی و محافظت از لب از آن با غلظت کم حدود 0.25٪ استفاده میشود.
(ب) لانولین: همچنین به آن چربی پشم آبدار گفته میشود. به منظور بهبود خصوصیات پوشاننده فیلم، در مقادیر کم استفاده میشود. این ماده 25-30٪ آب دارد و ممکن است منجر به تولید محصولات چسبنده و چرب شود. به پراکندگی رنگدانههای رنگی کمک میکند.
(پ) مشتقات لانولین: آنها شامل اترها، استرها و روغنهای لانولین هستند. آنها تقریباً هیچ خشک نمیشوند و بنابراین ظاهری بدون چربی به فیلم میدهند. آنها همچنین به عنوان مواد مخلوطکننده یا نرمکننده استفاده میشوند.
(ت) کره کاکائو: به دلیل خاصیت نرمکنندگی خوب در گذشته استفاده میشد. استفاده از آن به دلیل خشکی و تبلور سطح متوقف شده است. ظاهر چرب لبها را ایجاد میکند و از این رو براقیت خوبی به شما میبخشد.
خرید جایگزین کره کاکائو
(ث) نفت: هیدروکربنی است که از نفت به دست میآید. بیبو و بیمزه است. این ماده عمدتاً برای تقویت براقیت اضافه میشود.
(ج) لسیتین: این ماده در مقادیر کم برای انتقال صافی و اثر نرمکنندگی استفاده میشود. سهولت استفاده را افزایش میدهد.
عوامل رنگآمیزی:
رنگهای مورد استفاده در فرمولاسیون رژ لبها دو نوع هستند:
(الف) رنگهای محلول: آنها مواد رنگی هستند که به راحتی در روغن، آب و الکل حل میشوند.
(ب) رنگهای نامحلول: آنها رنگدانههای آلی یا معدنی هستند که محلول نیستند.
خواص عوامل رنگ آمیزی:
آنها باید با استفاده از رنگ خوب، تیرگی خوبی به لبها بدهند. آنها باید به راحتی و به طور یکنواخت با روغنهای استفاده شده مخلوط شوند.
رنگها باید با درجه F ،D و C تأیید شوند.
آنها باید دارای محتوای ناخالصی بسیار کمی مانند آرسنیک، سرب و غیره باشند.
رنگهای رایج برای رژ لب:
(i) کارمین: در گذشته بسیار مورد استفاده قرار میگرفت و با استخراج حشرات با آمونیاک از حشرات حلزونی به عنوان اسید کارمینیک بدست میآید. اسید کارمینیک بدست آمده با آلوم رسوب کرده و خشک شده و مورد استفاده قرار میگیرد.
(ii) مواد رنگی (Dye Stuff Stains): آنها شامل رنگ ائوزین هستند و با حفظ رنگ روی سلولهای لب، تأثیر طولانی مدت روی لبها ایجاد میکنند. آنها هستند:
(الف) رنگ ائوزین: برای انتقال رنگ قرمز نارنجی به لبها استفاده میشود.
(ب) اسید ائوزین رنگ: این رنگ نارنجی است و ممکن است در PH اسیدی 4 به رنگ قرمز شدید تغییر کند اما ممکن است به اثرات سمی مانند واکنشهای آلرژیک یا التهاب قارچی منجر شود و بنابراین به تنهایی با اسیدهای برومو استفاده میشود.
(iii) لکههای رنگی: آنها در پایه حلال پراکندگی ایجاد میکنند. ممکن است ارگانیک یا غیرآلی باشند. به منظور بهبود شدت رنگ از آنها در ترکیب با دریاچههای فلزی استفاده میشود.
(iv) لاک: رنگدانه های بالقوه بسیاری از رنگهای D و C هستند. آنها ممکن است روی هیدروکسیدهای آلومینیوم، اکسیدهای باریم، اکسیدهای کلسیم و غیره جذب شوند. آنها با غلظتهای حدود 8-10٪ استفاده میشوند.
رنگدانههای مرواریدی:
از این مواد برای ایجاد ظاهر طبیعی یا مروارید به محصول هنگام استفاده روی لب استفاده میشود. رنگدانههای طبیعی مروارید ممکن است کریستالهای گوانین باشند که از فلسهای ماهی بدست میآیند. اکسی کلرید بیسموت در 70٪ روغن کرچک نیز ممکن است جلوهای براق داشته باشد.
عامل ماتسازی:
برای مات کردن یا سفید کردن رژ لبها استفاده میشود. همچنین میتواند سایه اصلی رنگدانه را تغییر دهد. سایههای مختلفی را می توان با تغییر نسبتها بدست آورد. مثال: تیتانیوم دی اکسید.
عوامل متفرقه:
(الف) مواد نگهدارنده: از آنها برای افزایش طول عمر محصول با کاهش رشد میکروبی استفاده میشود. اگرچه اینها از داروهای بیآب هستند، اما ممکن است از مواد نگهدارنده مانند متیل پارابن و پروپیل پارابن معمولاً استفاده شود. غلظت ماده نگهدارنده نباید بیش از 0.1٪ باشد.
(ب) آنتیاکسیدانها: مواد استفاده شده در فرمولاسیون ممکن است به اکسیداسیون حساس باشند. این ممکن است منجر به تخریب محصول شود. بنابراین، آنتیاکسیدانها اضافه میشوند تا از اکسید شدن مواد جلوگیری کنند. آنتیاکسیدانهایی که معمولاً مورد استفاده قرار میگیرند عبارتند از: هیدروکسیل آنیزول بوتیله (BHA) ، هیدروکسیل تولوئن بوتیله (BHT)، توکوفرول، گالات پروپیل، هیدروکسیل کوینینهای بوتیله و غیره
(ج) عوامل طعمدهنده: آنها به منظور ایجاد عطر و طعم خوب به محصول گنجانده شدهاند. این مواد ممکن است شامل روغن نعناع، روغن دارچین و غیره باشد. همراه با مواد طعمدهنده، از سدیم ساخارین و گلیسیریزات آمونیوم نیز ممکن است به منظور بهبود طعم استفاده شود.
تشخیص رژلب اصل:
-
- هنگام خرید رژلب حتما باید ویژگیهای رژلب اورجینال بدانید تا بتوانید آن را با نمونه فیک قیاس کنید. یکی از بهترین روشهای تشخیص اصل بودن رژلب، توجه به بافت، رنگ و بوی محصول است. علت بوی بد رژ لب، میزان سرب بالا و وجود قطران زغال سنگ در آن است. همچنین کدر بودن رنگ رژ لب فیک نسبت به نمونه اصل آن نشانه دیگر تقلبی بودن آن است. باید توجه داشته باشید که تولیدات برندهای معتبر به مرور زمان با کاهش کیفیت مواجه نمیشوند.
- شما میتوانید با مراجعه به شماره سریال، بارکد، تاریخ انقضا و اطلاعات ساخت رژلب، بهراحتی تشخیص دهید که آیا محصول اصل است یا خیر. برخی از برندهای معتبر رژلب، روشهای تعاملی مختلفی با مصرفکنندگان دارند که به مشتریان کمک میکند از اصالت محصول اطمینان حاصل کنند. به عنوان مثال ممکن است روی محصول کدی وجود داشته باشد که برای چک کردن اصل یا تقلبی بود، آن را به شماره خاصی پیامک یا ایمیل کنید. علاوهبراین، روی رژلبهای تقلبی اطلاعات کمی روی محصول درج میشود یا معمولا فاقد اطلاعات ساخت و تاریخ انقضا هستند.
-
- رژلب را قبل از خرید تست کنید. ژلب اصل رنگ یکدست، صاف و بافت نرمی دارند اما رژلب تقلبی معمولا پوسته پوسته میشود، خوب روی پوست نمینشیند و رنگ کدرتری نسبت به نمونه اورجینالش دارد. رژلب اصل ماندگاری بالایی دارد و کمتر پخش میشود
- رژ لب با برچسب "تولید محدود" را نخرید. اگر رژلبی دیدید که روی لیبل آن عنوان «تولید محدود» درج شده، از خرید آن خودداری کنید. برندهای معتبر هرگز محصولات خود را با این عنوان تولید نمیکنند، این روش یکی از ترفندهای بازاریابی است که باعث میشود مشتریان هنگام خرید عجله بیشتری داشته باشند و بدون فکر و توجه به جزئیات اقدام کنند.
رژلب های تقلبی ضرر های بسیاری برای بدن دارند. مثلا پارابن موجود در رژلب های تقلبی سبب اختلال در فعالیت غدد و وضعیت هورمونی بدن می شود. اکسی بنزن و فتالات نیز می تواند به سلول ها آسیب زده و سبب ایجاد اختلالات هورمونی در بدن شوند. از خطرناک ترین مواد به کار رفته در رژلب های تقلبی یا دیگر لوازم آرایشی تقلبی می توان به ماده Butylated Hydroxyanisole اشاره کرد که سبب ایجاد سرطان می گردد.
با توجه به مسائل بیان شده، مصرف رژ لب برای سنین کمتر از 12 سال توصیه نمیشود.
ارسال به دوستان