گروه ثبت و بررسی ایمنی و عوارض ناخواسته فرآورده های سلامت، گزارش هایی مبنی بر عوارض داروی آمیودارون دریافت نموده که در بسیاری از موارد عدم رعایت نکات ایمنی در هنگام تجویز و مصرف داروی مذکور منجر به بروز عوارض دارویی شده است. به همین دلیل توجه به برخی نکات در مصرف داروی آمیودارون تزریقی ضروری است.

پیرو دریافت چند مورد گزارش مبنی بر عوارض جدی شامل کاهش سطح هوشیاری به دنبال مسمومیت با داروی باکلوفن در بیماران دچار نارسایی کلیوی شدید،ضمن هشدار در خصوص مصرف شل کننده های عضلانی در این بیماران، توجه به برخی نکات در تجویر این داروها ضروری است.

به علت اینکه مصرف ایزوترتینوئین در بارداری حتی برای مدت زمان کوتاه یا در دوزهای کم با احتمال زیاد می تواند موجب نقایص مادرزادی جدی شود، این دارو نباید در دوران بارداری مصرف شود و حداقل یک ماه قبل از شروع درمان و حداقل یک ماه بعد از اتمام درمان با داروی مذکور، اطمینان از عدم باروری وجود داشته باشد.

پیرو بررسی های انجام شده درخصوص ایمنی فرآورده متفورمین، مشخص گردیده که مصرف طولانی مدت داروی متفورمین باعث کاهش جذب ویتامین B12همراه با کاهش سطح خونی آن می شود که جزء عوارض شناخته شده داروی مذکور است.

در زنان و کودکان دریافت کننده آنالوگ های GnRH شامل تریپتورلین، شرکت سازنده اعلام نموده که بیماران از نظر وقوع عالیم و نشانه های BIH/PTC شامل سردرد، ادم پاپی، تاری دید، دوبینی، کاهش بینایی، دردهای پشت چشم یا دردهای همراه با حرکات چشمی، وزوز گوش، گیجی، سرگیجه، درد گردن، پشت شانه و کمر،اختلال شناختی و تهوع باید مورد پایش قرار گیرند.

چنانچه بیماران مصرف کننده دسته دارویی کورتیکوستروئیدهای موضعی یا سیستمیک دچار مشکلات بینایی شدند، به منظور بررسی علمی احتمالی مشکلات چشمی که بعد از مصرف کورتیکواستروئیدهای موضعی و سیستمیک گزارش شده باید به متخصصین محترم چشم پزشک ارجاع داده شوند.

گزارش مبنی بر عارضه جدی مرگ به دنبال مسمومیت با داروی متوترکسات تزریقی ( ارائه اشتباه داروی متوتروکسات 10 میلی لیتری ( 1000 میلی گرمی ) به جای متوترکسات 10 میلی گرم برای بیمار 66 ساله مبتلا به آرتریت روماتوئید)

مصرف NSAIDs در هفته 20 بارداری و بعد از آن، می تواند منجر به ایجاد مشکالت کلیوی با شیوع نادر اما جدی در جنین شود. این امر می تواند منجر به کاهش میزان مایع آمنیوتیک (اولیگوهیدرآمنیوس) اطراف جنین شده و مشکلاتی را برای جنین ایجاد نماید.چنانچه بنا به نظر پزشک معالج، درمان باNSAIDs ، ضروری تشخیص داده شود، باید با کمترین دوز موثر و کوتاهترین دوره درمان ممکن، تجویز شود. اگر درمان با این دسته دارویی، بیش از 48 ساعت ادامه داشته باشد، باید اولتراسوند جهت مانیتورینگ میزان مایع آمنیوتیک انجام شود و در صورت مشاهده ی اولیگوهیدرآمنیوس، درمان با NSAIDs قطع گردد.

پنتوزان پلی سولفات سدیم به عنوان برطرف کننده درد و ناراحتی مثانه در درمان اولیه و نگهدارنده سیستیت بینابینی استفاده می شود. سایت بهداشت کانادا، اطلاعیه ای در رابطه با عوارض چشمی مصرف بلندمدت این فرآورده به شرح زیر صادر نموده است. - مواردی از ماکولوپاتی پیگمانته در اثر مصرف بلند مدت پنتوزان پلی سولفات سدیم گزارش شده ا ست. گرچه اکثر این موارد در مصرف بیش از سه سال داروی مذکور رخ داده ا ست، اما مواردی از ایجاد عارضه مذکور، در مصرف کوتاه مدت آن هم گزارش شده ا ست. اتیولوژی این مسئله هنوز نامشخص است اما دوز تجمعی به عنوان یک ریسک فاکتور در نظر گرفته می شود.

با توجه به شیوع آنفولانزا در کشور و دریافت گزارش هایی مبنی بر تجویز و یا مصرف خودسرانه داروهای گلوکوکورتیکوئیدی به ویژه آمپول دگزامتازون در بیماران مبتلا به آنفولانزا، اطلاعیه 118 ADR در این خصوص منتشر میگردد.