1. رده دارویی: تیرزپاتاید یک آگونیست گیرنده‌های GIP و GLP-1 است که همزمان بر دو مسیر اینکرتین اثر می‌گذارد.
2. نحوه مصرف: تزریق زیرجلدی یک بار در هفته (یک روز مشخص از هفته) ، بدون توجه به وعده غذایی و زمان. بهتر است محل تزریق هر بار تغییر کند (شکم، ران، بازو).
3. دوزینگ (دیابت نوع دو و کنترل وزن): شروع با 2.5 میلیگرم به صورت هفتگی به مدت 4 هفته، سپس به هفته ای 5 میلیگرم افزایش می یابد. سپس در صورت نیاز میتوان دوز را هر 4 هفته یک بار 2.5 میلیگرم افزایش داد (ماکسیمم دوز: 15 میلیگرم در هفته). لازم به ذکر است دوز 2.5 میلی‌گرم دوز نگهدارنده نیست و صرفا جهت کاهش عوارض گوارشی است. اگر نیاز به تغییر روز استفاده از دارو باشد، حداقل فاصله زمانی 72 ساعته بین دو دوز رعایت شود.
4. عوارض شایع: تهوع، استفراغ، اسهال، کاهش اشتها و یبوست. در صورت شدید بودن علائم، کاهش سرعت افزایش دوز توصیه می‌شود.
5. موارد منع مصرف: سابقه شخصی یا خانوادگی سرطان تیروئید مدولاری (MTC) یا سندرم‌ نئوپلازی غدد درون‌ریز متعدد نوع 2 (MEN2).
6. تداخل دارویی: جهت مشاهده تداخلات دارویی به مونوگراف آپتودیت مراجعه فرمایید.
7. احتیاط در بیماران کلیوی: در نارسایی کلیه شدید، احتمال دهیدراتاسیون و عوارض گوارشی بیشتر است؛ پایش لازم است.
8. پانکراس: خطر پانکراتیت حاد وجود دارد؛ در صورت درد شکم مداوم و شدید، دارو باید قطع شود.
9. مصرف در بارداری و شیردهی: به دلیل نبود اطلاعات کافی و احتمال آسیب به جنین مصرف این دارو در این دوران توصیه نمی‌شود.
10. مدیریت دوز فراموش شده: الف) اگر فقط یک دوز فراموش شده باشد (کمتر از 4 روز)، هرچه زودتر پس از به یادآوری تزریق شود و بقیه دوزها طبق برنامه قبلی ادامه یابد. اگر بیش از 4 روز فراموش شده باشد، نباید دارو تزریق شود تا زمان دوز بعدی طبق برنامه قبلی. ب) اگر دو دوز فراموش شده باشد: با دوز قبلی دوباره شروع شود. ج) اگر سه دوز یا بیشتر فراموش شده باشد: مجدد از دوز 5 میلی‌گرم شروع شود.